‘Ik heb vaker tegenslagen meegemaakt’

Op het eerste gezicht lijkt er niets aan de hand in de Chassé Dance Studios in Oud-West. Bij binnenkomst klinkt er vrolijke pianomuziek en achter een grote glazen wand danst een meisje gracieus voor de spiegel. Een jongen geeft haar vanaf een afstandje aanwijzingen. Toch heeft eigenaar en oud-danser Lenny Balkissoon deze middag een gesprek met zijn administratief medewerkers over hoe lang ze deze situatie financieel nog kunnen volhouden. Hij zit aan een lange houten tafel in de foyer van de Chassékerk die hij vierenhalf jaar geleden omtoverde tot florerende dansstudio. ‘Natuurlijk lig ik er wakker van.’

Buurtfunctie

Normaal gesproken is het een plek vol reuring. Met negen studio’s en een gymzaal was het – voor corona – een komen en gaan van dansgezelschappen en deelnemers aan een van de judo-, theater- of gymlessen. Balkissoon: ‘In de kantine kwamen veel mensen uit de buurt een kopje koffie drinken terwijl ze door de ramen naar de dansers keken en de kinderen zich vermaakten in de speelhoek. Het heeft echt een buurtfunctie, mensen ontmoeten elkaar.’

Maar sinds de intelligente lockdown worden er geen ruimtes meer verhuurd en zijn de lessen gestopt. ‘Ik heb de school nu gratis beschikbaar gesteld aan alle dansdocenten die online les willen geven, zoals je daar ziet.’ Hij wijst naar de danseres die net met haar heupen draait en haar hand op barre legt.

Wat betekent het dat de dansstudio dicht is?

‘Het is een groot financieel verlies van veertigduizend euro per maand. De kosten zoals huur, gas en elektra gaan door, maar we hebben geen enkele inkomsten. De salarissen van het personeel worden voor 75 procent vergoed, de rest leg ik bij uit eigen zak. Ik heb extra leningen moeten afsluiten om te blijven bestaan. Hoe lang ik dat volhoud, weet ik niet. Op een gegeven moment is het op.’

Hoe kan de dansstudio zich aan de anderhalvemetersamenleving aanpassen?

‘Dat wordt moeilijk. Normaal gesproken staan er dertig dansers in de studio, met anderhalve meter afstand is dat de helft. Het is de vraag of je dan überhaupt nog uit de kosten komt. En ik zie ook niet voor me hoe je dansend anderhalve meter afstand kunt houden, want je bent constant in beweging.’

Gaan jullie mondkapjes gebruiken?

‘Ik denk niet dat dat zal werken. Dansers bewegen heel intensief en met een snelle ademhaling.’

‘Misschien kunnen we geld vragen voor de onlinelessen’

Hoe kan het dan wel?

‘Misschien kunnen we geld vragen voor de onlinelessen. En ik hoop eigenlijk dat we in september normaal kunnen beginnen. Ik heb vaker tegenslagen meegemaakt. Toen we hier in 2012 begonnen, was het ook crisis. Andere dansscholen zaten in grote financiële moeilijkheden. Mensen zeiden: “Dat gaat nooit werken.” Maar het is toch gelukt.’

Extra zuur als de coronacrisis jullie nu alsnog nekt…

‘Dat is absoluut waar, maar als je opgeeft, wat heb je dan? Het is net alsof we in een waterval zitten: je moet met de stroming meegaan, je hebt geen keuze, je kunt niet terugzwemmen. Door inbreng van eigen kapitaal kan ik niet terug. Ik moet doorgaan en hopen op het beste. Ik houd vertrouwen en geloof erin dat het gaat lukken.’

Wat vindt u van het idee om een grootstedelijk fonds op te richten om de culturele en creatieve infrastructuur in Amsterdam overeind te houden?

‘Goed idee, maar als ik eerlijk ben, vraag ik me af of ik in aanmerking zou komen. De gemeente en de fondsen pronken graag met ons, maar we hebben nooit een cent subsidie gekregen. Ik heb het gevoel dat het er vooral om gaat: wie kent wie en wie wil wie helpen?’