Het altijd zo tierige Ruigoord heeft voorlopig liever geen bezoek. Een vreemde dissonant, maar de bewoners en kunstenaars nemen het leven, zoals altijd, zoals het komt. En genieten van een luchtruim zonder vliegtuigen.
De om zijn gastvrijheid bekendstaande culturele vrijhaven Ruigoord lag er tijdens de pinksterdagen stilletjes bij. Een bord aan het begin van de toegangsweg roept bezoekers op weg te blijven. In het dorp was van het jaarlijks terugkerende poëziefestival Vurige Tongen geen spoor te bekennen. De deur van het kerkgebouw, hart van alle culturele evenementen gedurende het hele jaar, bleef gesloten. Alle geplande activiteiten en evenementen zijn geannuleerd: het vermaarde festival Landjuweel en ook de lezingen, workshops en optredens in de weekenden.
Terughoudend
‘Ruigoord is in een diepe slaap’, glimlacht voorzitter Ruben Lodeizen. Het dorp en zijn faciliteiten zijn niet ingericht voor anderhalvemeterbezoek, legt hij uit. ‘Dat zien we niet voor ons: linten op de vloer, handgel. Het past niet bij Ruigoord, we hebben geen mensen om de maatregelen te handhaven.’ Ideeën voor alternatieve activiteiten, zoals een beeldensafari aan een lang touw, bleven tot nu toe onuitgevoerd door onzekerheid over de regels en voorwaarden. ‘We weten niet precies wat wel en niet mag, daarom zijn we terughoudend. Al onderzoeken we nu wel de mogelijkheden om in juli op kleine schaal activiteiten te organiseren.’
De financiële gevolgen van de geannuleerde programmering zullen zich zeker laten voelen, verzekert Lodeizen. ‘Ruigoord, dat voor de culturele activiteiten geen subsidie ontvangt, had al moeilijke jaren achter de rug omdat er meer regels zijn gekomen voor het organiseren van een festival. Daar komen nu de gemiste inkomsten van Landjuweel bij. Normaal gesproken financieren we met de opbrengst van Landjuweel veel andere activiteiten later in het jaar.’
Van dag tot dag
Lodeizen, die zelf een atelier huurt in de vrijhaven, heeft niet de indruk dat bewoners en kunstenaars erg in hun maag zitten met de situatie. ‘Ze genieten van het stille luchtruim. Normaal gesproken komen er om de haverklap vliegtuigen over. Mensen werken in de tuin, genieten van het weer. De stemming is goed. We zitten pas aan het begin van het festivalseizoen, ik weet niet hoe we het later gaan ervaren, maar over het algemeen nemen kunstenaars het leven toch van dag tot dag.’
De lege kalender biedt bovendien alle ruimte om vaart te zetten achter de organisatie van het vijftigjarig jubileum van Ruigoord, over drie jaar. Op 21 juni start een crowdfunding op Voordekunst.nl. Lodeizen voorspelt een ‘groots event’, Ruigoord waardig.
